شما که الان می‌خواهید این صفحه را بخوانید البته از یک قرار اصلی ما بی‌خبر نیستید. کسی که آدم نباشد نباید این جریده را بخواند. اگر شما آدم هستید و تعهد می‌کنید که بعد از این هم آدم بمانید شراکت شما را در تحقیق این مطالب با کمال مسرت قبول می‌کنیم. ولیکن اگر خدای نخواسته آدم نیستید و در وجود خود هیچ جوهر آدمیت نمی‌بینید، پس توقع ما و مصلحت شما این است که بلاتأمل این قرائت را ترک و دیگر به این اوراق هیچ دست نزنید.
از اینکه با وجود این اخطار باز این کلمات را می‌خوانید معلوم می‌شود که آدمیت خود را اقرار و تصدیق می‌نمائید. ما هم به اقتضای این تصدیق شما از این دقیقه به بعد شما را وجود معقول و آدم خواهیم شناخت. بعد از این شما محرم و امین مطالب ما هستید و به حکم اصول آدمیت بر ما واجب خواهد بود که در اعانت و تقویت شما آنچه در قوه ما باشد صرف اهتمام نمائیم. همتی که از دیانت و مردانگی شما توقع داریم این است که در این سلسله آدمیت بقدریکه بتوانید مصدر خیر و سرمشق معقولیت بشوید.
حرف آدمیت چیست؟
حرف ما همان مطلب است که دین و عقل شما هر ساعت در قلب شما فریاد می‌زند. ما می‌گوئیم خداوند عالم همهٔ افراد بشری را انسان آفریده است و به هر یک از ما این مأموریت مبارک را کرامت فرموده که خود را به اجتهاد شخصی از پایه انسانیت به مقام آدمیت برسانیم. می‌گوئیم معنی و قدرت آدمیت بروز نخواهد کرد مگر در اتحاد آدمیت. اگر ما غافل از این حقیقت اساسی بخواهیم خارج از اتحاد آدمیت حرکت بکنیم لابد همین‌طور که می‌بینید طعمه این جانورانِ ملت‌خور خواهیم بود. ولیکن اگر به توفیق انوار علم معنی مأموریت خود را درست درک نمائیم و مبنای اقدامات خود بر اتحاد آدمیت بگذاریم، مقام افراد و قدرت جماعت ساعت به ساعت بالاتر خواهد رفت و خواهیم رسید به آن سعادت که جمیع انبیا و اولیای علم به امم روی زمین وعده فرموده‌اند. و چون بر ما محقق شده که ظهوران عالمِ سعادت ممکن نخواهد بود مگر آن وقتی که عدد آدمیان به یک عددِ قدسی برسد و چون حصول آن عدد قدسی موقوف به مجاهدت آدمی است ما که به شرف آدمیت افتخار می‌کنیم شب و روز به‌جز تکثیر عدد آدمیان و حصول آن عدد قدسی هیچ خیال و آرزویی نداریم و به متایعت همین آرزوست که الان به این صورت غیبی آمده‌ایم در این زاویه مخصوص به زبان صفا شما را به سعادت آدمیت دعوت می‌نمائیم.
در مقامات آدمیت ما نقطه‌ای نخواهید یافت که روح و دین و عقل و مصلحت شما تماما تصدیق و تمجید نکند.
و نکته‌ای که قطعأ شما را متعجب خواهد ساخت این است که امروز نجات جمعی از برادران مظلوم در دست شماست. اگر معنی آدمیت خود را درست درک نمائید و اگر تکالیف این مقام عالی را چنانکه باید بعمل بیاورید شکی نداشته باشید که بدون مرارت شخصی به یمن حکمت این سلسله اسباب احیای یک ملک خواهید بود. ولیکن اگر خدای نخواسته به‌واسطه سستی ادراک خود در این طریقت فلاح بی‌مصرف و بی‌طرف بمانید بدانید که بواسطه همین غفلت خود بی‌آنکه ملتفت بشوید مقویِ ظلم و بیش از آنچه تصور نمائید اسباب خرابی این ملک خواهید بود.
روزنامه قانون، نمره سیزدهم– تاریخ ذکر نشده است، تقریبا شانزده سال قبل از انقلاب مشروطه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر